Χωρισμένες μάνες.

Χωρισμένες μάνες σχεδόν μια ολόκληρη γενιά ετών 40 .
Μια γενιά θύμα της εξέλιξης και μετάβαση απο πατριαρχική οικογένεια σε ένα μοντέρνο πρότυπο οικογένειας πιο ελαστικό , πιο φεμινιστικό με χιλιάδες καινούργια προβλήματα και υποχρεώσεις. Η αλήθεια είναι, πως το μάρμαρο το πληρώνουν οι γυναίκες σε μεγαλύτερο ποσοστό απ' ότι οι άντρες διότι είναι υποχρεωμένες απ' την φύση τους αλλά και απ' τον νόμο να αναλάβουν τα παιδιά τους και ταυτόχρονα την επιβίωσή τους. Επίσης τον όρο προσωπική ζωή τον ξεγράφουν μέχρι το παιδί να μεγαλώσει και να σταθεί στα πόδια του.

Σκέφτομαι σαν άντρας και πολλές φορές φέρομαι σαν άντρας

χάνοντας την θηλυκότητά μου γιατί μεγαλώνω μόνη μου έναν άντρα

Παίζω ποδόσφαιρο , χαρτιά , βόλευ , επιτραπέζια, ρακέτες και πολλά

άλλα πράγματα που χρειάζονται για να καλύψω την μεγάλη απουσία

του πατέρα απ το σπίτι.

Δεν παραπονιέμαι, απλά ο διπλός ρόλος με έχει κουράσει.
Εγώ όμως συνεχίζω οι γονείς μου με βοηθάνε όσο μπορούν, η μάνα μου έχει γίνει

παραμάνα του παιδιού μου.

Προσπαθώ να κλείσω την αλυσίδα αλλά δεν τα καταφέρνω

όχι γιατι δεν το θέλω αλλά γιατί δεν  μ' αφήνουν .

Τα χρόνια πέρασαν και έχω γίνει σκληρή λέγοντας την αλήθεια

και όλοι κοίταζουν τον εαυτούλη τους και πως θα βολευτούν ,την πάρτυ τους μόνο.

Ποτέ δεν παρακάλεσα να βρεθεί πατέρας για το παιδί μου ο ρόλος του πατέρα είναι

ανατικατάστατος μια σχέση ανθρώπινη ζήτησα για να δείξω στο παιδί μου πως

είμαι ευτυχισμένη και περνάω καλά.

Θέλω να αισθάνετε και αυτό όμορφα μαζί μου

_________________________________________________________________________________
Βεζιργιάννης Χρήστος